The Jewel That Was Ours - Colin Dexter (1989)

Is wel grappig om te zien dat Dexter zijn boekjes sinds de jaren '80 steeds meer richting de populaire tv-serie is gaan schrijven. De bruinharige Morse veranderd razendsnel in (vroeg) grijs, over het feit dat de grote, forse Lewis in de eerste delen nog ouder is dan Morse hoor je hem ook al snel niet meer. Vervelender is dat het lijkt of hij de serie alvast in zijn achterhoofd heeft bij het schrijven en het vaak meer op een script lijkt dan een roman.
En de kwaliteit van de boeken is na de constante kwaliteit van de eerste delen op zijn best wisselvallig te noemen.
En dit is absoluut een van de mindere. Het boek staat vol met (klassieke) citaten, een flinke lading terloopse opmerkingen van de alwetende schrijver en een hoop moeilijkdoenerij, maar dit alles lijkt meer op een rookgordijn om een gebrek aan insperatie en een zeer magere en onlogische plot te verhullen.

Gisteren was de tv versie weer eens op herhaling. Naast de gebruikelijke aanpassingen (vermindering van personages, bundelen van personages en handelingen, en het schappen van zij-lijntjes) bleek dat de scriptschrijvers de plot van Dexter ook helemaal niets vonden want er is niets van heel gelaten. Het is een compleet andere verhaal geworden, en gelukkig een stuk logischer.