Augustus - John Williams (1972)

Derde roman van John Williams die door Lebowski wordt uitgegeven in vertaling.

Augustus werd in 1972 bekroond met de National Book Award

Williams deed jarenlang onderzoek naar het leven van Augustus en beschrijft diens leven met de pen van een dichter. Het maakt de roman tot een levendige verbeelding van het klassieke Rome, waarin op intuïtieve wijze gestalte wordt gegeven aan het verlangen naar macht.

Eigenlijk schreef John Williams maar vier romans. In deze volgorde:

Een autobiografische (Nothing but the Night)

Een Western (Butcher's Crossing)

Een psychologische (stoner) en

Een Historische: Augustus.


Het enige onvertaalde boek van hem: 'Nothing But the Night' ( zijn eerste roman) is eerder een autobiografisch boek dat hij schreef tijdens zijn dienstjaren in India en Birma. Dit eerder kortere werk zal waarschijnlijk wel vertaald worden,..

Ik vond het al fenomenaal dat één en dezelfde schrijver twee bijna perfecte boeken kan schrijven in totaal verschillende genres. Vooral na het lezen van Butcher's Crossing, de perfecte Western voor mij, (en ik hou van dat genre) wist ik dat J. Williams een uitzonderlijk talent is/was.

Als Augustus als historische roman even goed is als de twee vorige dan is dit een ongeëvenaarde krachttoer. Dat heeft nog geen enkele schrijver voor hem gedaan denk ik.

***

NRC Lux Literaire fictie algemeen Besproken in NRC __Incasso Besproken 08-08-2014 : Augustus - nrclux.nl

****

Augustus | Fictie | Boeken Volkskrant

Net zoals ik bij Butcher's Crossing aanhaalde dat het boek de lezer een bizonjacht doet mee-beleven kan van dit boek iets gelijkaardigs gezegd worden. Augustus is véél meer dan zomaar een historische roman. Het is weer 'een beleving'. Door de gekozen vorm, nl. de epistolaire, slaagt John Williams erin de lezer onder te dompelen, hem het Rome van Keizer Augustus te doen voelen. Fenomenaal hoe hij die tijd en de personages tot leven wekt. Het is de eerste maal dat ik een boek in deze vorm lees en had aanvankelijk mijn bedenkingen hierover. Hoe fout kon ik zijn! Het gebruik van gefingeerde brieven, dagboekaantekeningen, reisverslagen, notulen enz... werkt beter dan een doorlopende prozatekst. Naast de enorm boeiend geschiedenisles zal dit boek me vooral bijblijven omdat de auteur erin is geslaagd me volledig mee te nemen naar die tijd. Ik heb onwaarschijnlijk genoten van dit boek.

ps: Voor mensen die geen of weinig voorkennis hebben van dit stukje geschiedenis, want dat verwacht JW toch wel een beetje van zijn lezers, is het wel raadzaam om vanaf het begin de noodzakelijke notities te maken om vlot te kunnen blijven volgen. Soms zijn de onderlinge familiebanden niet zo eenvoudig. Maar dat, en het regelmatig raadplegen van enkele wiki-pagina's, maakten het voor mij extra boeiend.

****

Augustus - John Williams - cobra.be

Bespreking door Jeroen Vullings in Vrij Nederland


http://www.vn.nl/Boeken/Review/Keizer-houdt-te-allen-tijden-het-hoofd-koel.htm

Ik leg dit boek opzij, hoewel interessant leest het wat mij betreft onprettig. Dit zit hem voor mij in de vorm: aaneengeregen brieven, dagboekfragmenten, verslagen enzovoort.
Dat geeft een schrijver mogelijkheden maar evengoed bepaalde problemen die ik dan ook tegenkom in Augustus.
Een klein bijvoorbeeld: als persoon A in een brief aan persoon B over de broer van B schrijft, hoeft hij aan B niet uit te leggen dat het zijn broer betreft over wie geschreven wordt. Maar ja, de lezer weet het niet en daarom wordt het vermeld. Dit komt geforceerd over.
Daar komt bij dat het bijhouden van de namen zoals Liv al aangeeft inderdaad problematisch kan zijn als je als lezer niet thuis bent in die tijd, het vraagt simpelweg bij de les blijven.
Ik kan het verhaal weliswaar goed volgen, soms boeit het even, echter voor ontspanning waar ik op dit moment ook behoefte aan heb leent dit boek zich niet. Misschien later een nieuwe poging.

In de boekhandel liep ik langs een tafel waar zowel de oorspronkelijke als de vertaalde versie naast elkaar lagen. Van beide versies maar even het eerste hoofdstuk opengeslagen, om te kijken of de vertaling wat soeps was. Tja...

"... Ik was bij hem in Actium, toen de zwaarden de vonken van het metaal lieten spatten [...]"

vs.

"... I was with him at Actium, when the sword struck fire from metal [...]"

Het lijdt geen twijfel dat ik de vertaling mijlenver van me vandaan laat.

De uitdaging ligt voor hand. Uw alternatieve vertaling is?

Prachtig boek. De gekozen vertelvorm middels (gefingeerde) brieven, dagboekfragmenten, reisverslagen e.d. zorgt enerzijds ervoor dat het verhaal veel vaart krijgt en bovendien krijgt de lezer het gevoel op de eerste rang getuige te zijn van de gebeurtenissen en zieleroerselen van de hoofdpersonen.

Pfoe, goeie. "Ik was met hem in Actium, toen de zwaarden het vuur van metaal sloegen"? Zoiets? Het gebruik van het woord 'fire' en het werkwoord 'struck' is bijna te mooi om met de veel minder indrukwekkende woorden 'vonken' en 'spatten' te vertalen.

Dan zou ik toch voor de vertaling uit de winkel gaan al is het origineel natuurlijk altijd beter, als je die taal beheerst.

Dat sowieso. Gelukkig ambieer ik geen toekomst als vertaler.

Ik heb de roman vandaag uitgelezen, en wilde eens wat gaan bedenken, maar ik zie dat mijn mening over het boek al op de boekpagina gepost is hier op BoekMeter. Dat is makkelijk!

Ik ben het helemaal eens met Halley, tot de 4,5 sterren toe. Daaraan wil ik ook nog wel toevoegen dat, hoewel 'Stoner' mijn eerste kennismaking was en ik meteen verbluft was, dit 'Augustus' nog meer indruk op me heeft gemaakt. Ik lees wel 'ns dat Williams vier romans heeft geschreven die van vier verschillende auteurs lijken te zijn, maar de drie romans die ik reeds heb gelezen (enkel het nog niet bij ons uitgegeven debuut ken ik niet), worden gekenmerkt door de schitterende, unieke schrijfstijl van Williams, waar ik bij 'Stoner' al over heb uitgeweid.

Kortom; geen spijt van dat ik dit boek in huis heb gehaald!

4,5 sterren

AOVV

Zijn debuut Nothing But the Night - John Williams (1948) is uitgegeven in vertaling in het kader van de Leboski Book of the Month Club en dus niet online en enkel in de geselecteerde boekhandels te verkrijgen.

Zo op de valreep van 2016 sprint Augustus bijna al mijn boeken van 2016 voorbij om de strijd te voeren met "De Wereld van Gisteren" en "Vrijheid".

Al twee jaar geleden of zo uitgelezen, maar toch maar eens hier wat posten. Om eerlijk te zijn was ik na het prachtige Butcher's Crossing wel een beetje teleurgesteld. Dit is wel echt een totaal ander boek. De volledigheid en complexiteit zijn indrukwekkend, maar ik ben eigenlijk nooit zo'n fan van briefromans. Aan de ene kant maken ze een verhaal meer persoonlijk, maar je krijgt wel te veel sprongen in de tijd naar mijn smaak, en de wisselende perspectieven spreken mij ook niet zo aan en maken het soms wat gekunsteld.

Wel erg mooi zijn alle politieke spelletjes en persoonlijke intriges. Het dubbelspel en geroddel, de eindeloze complexiteit van verantwoordelijkheden en beslissingen en hoe deze een mens kunnen veranderen. Belangen die uiteen kunnen gaan lopen waardoor vriend vijand wordt of andersom. Hoeveel het uitmaakt vanuit welk perspectief de geschiedenis verteld wordt. Wat dat betreft mag je het boek ook wel episch noemen, en ik heb het ook nog wel met plezier gelezen. Maar niet in het tempo waarin ik Butcher's Crossing las. 3.5*.

Prachtig en integrerend boek. De vertelvorm vereiste wat gewenning maar beviel me uiteindelijk zeer. Mooi om de persoon van de Augustus via verschillende perspectieven te leren kennen. Mooie zet ook om uiteindelijk hemzelf aan het woord te laten, al had ik iets meer verwacht van de uitwerking daarvan. Deel/boek 1 pakte me het meest maar dat was geen 450 pagina’s lang boeiend genoeg gebleven, dus de veranderde focus van politiek naar de meer private sferen was welkom. En juist daarin wordt duidelijk dat politiek en privé niet te scheiden zijn in die context.
Dit was mijn eerste John Williams en die smaakt zeker naar meer. Stoner ligt al op de plank, al heeft m’n vrouw me gewaarschuwd dat die wel erg tragisch is. Ik ga het niettemin wel proberen .