Douglas Murray is een rechtse denker en het is weleens prettig een genuanceerde visie van zo’n iemand te krijgen zonder gescheld, met respect voor anderen, op de inhoud en door een belezen persoon. Ook iemand die duidelijk zich verdiept in het onderwerp en niet heel erg UK-based blijft maar ook regelmatig de kleinere landen in Europa aanhaalt en uitgebreid ook. Enfin, dat zijn niet per se kwaliteiten van het boek zelf. Dat zijn eerder minimumvereisten. Maar ook Twitter is dat allemaal wat minder aanwezig, laat ik het daarop houden.
Nu is dit boek ook niet ineens een meesterwerk maar op momenten wel prima en hoewel het meer op logica dan op wetenschap zit is die logica wel goed te volgen. Allereerst verwerpt hij wat argumenten van mensen die pro-immigratie zijn. Als welvaart bijvoorbeeld de reden is dat we weinig kinderen krijgen, moeten we niet eerst daarnaar kijken? En dat als je vindt dat diversiteit goed is dat je voor diversiteit wel enkelen nodig hebt, maar maakt nummer zoveel daarna dan nog echt uit? Is die nodig voor het hebben van diversiteit? En heeft Japan dan niet dat probleem? Tussendoor maakt hij ook een enkele interessante opmerking. Dat door jezelf continu de schuld te geven (zoals het Westen thans doet) waarbij andere schurkenstaten dat niet doen je mensen kan laten denken dat jij de enige bent die fout zat.
Alleen worden die aspecten verder niet echt onderbouwd en ik zie liever een sterk onderbouwde mening. De conclusie is dat wij als Europa vooral een groot schuldgevoel hebben en daarom zulke massa-immigratie toelaten. Maar waarom vooral de elites dan daarin meegaan en het volk niet (of in hoeverre zij wel of niet meegaan), daar gaat Murray niet echt dieper op in. En voorts noemt hij wel enkele goede voorbeelden van een wegkijkcultuur, maar de reden erachter blijft wat onbelicht net zozeer de vraag in hoeverre dit incidenten zijn of onlosmakelijk verbonden zijn aan migratie.
Er zit verder ook wel wat overbodige ballast in, vooral beschrijvingen over de historie van immigratie nemen vrij veel ruimte in zonder dat die hoeveelheid echt iets toevoegt. En ik vind het wel jammer dat Murray ook niet echt met oplossingen komt. 3,0*.